Het spijt me.

Sorry.

Aan alle vrouwen in de wereld, ik wil mijn excuses aanbieden. Aan alle zwarte mensen, gele mensen, bruine mensen, mijn excuses. Aan iedere minderheid, aan elk lid van de LGBTQ gemeenschap, mijn excuses.

Het spijt me voor wat de witte man jullie heeft aangedaan. Voor de onrechtvaardigheid, de discriminatie, de apartheid, de segregatie en het etnisch profileren door de politie, en door rechters. Voor alles wat jullie hebben moeten doorstaan en nog steeds doorstaan.

Aan alle vrouwen, zwarte mensen, gele mensen, bruine mensen, aan alle leden van de LGBTQ-gemeenschap: het spijt me. Ik besef dat ik, als witte man, nog steeds profiteer van de privileges die voortkomen uit deze onrechtvaardigheden. Deze privileges zijn er nog steeds, misschien in mindere mate dan vroeger, maar ze bestaan nog steeds.

Een voorbeeld: ik moest ooit voor de rechter verschijnen vanwege een verkeersovertreding. De uitspraak was zeer mild. Toen ik de rechtszaal verliet, zei mijn advocaat tegen me: "Dit is deels vanwege je naam. " Mijn naam klinkt Europees, klinkt blank, en daardoor werd ik anders beoordeeld. Dat besef schokte me. Dit moet veranderen.

Ik wil deze boodschap de wereld insturen: stop racisme, stop apartheid echt en overal, stop segregatie, stop discriminatie. Laat vrouwen zelf bepalen wat ze met hun lichaam doen, wat ze dragen, hoe kort hun rokjes zijn, of ze make-up dragen of niet. Het is niet aan ons om daarover te oordelen.

Ik weet dat onze generatie dit systeem niet heeft gecreëerd, maar we moeten het erkennen zonder excuses of rechtvaardigingen. We moeten het echt veranderen.

Ik wil ook benadrukken dat de slogan "All Lives Matter" de essentie van de Black Lives Matter-beweging compleet mist. Black Lives Matter is niet tegen witte mensen, maar vóór gelijke rechten voor zwarte mensen. Als je dat niet begrijpt, heb je er niets van begrepen. Wanneeer je je afvraagt of het nu echt nodig is om een black history month te hebben dan zeg ik je net daarom. De andere 11 maanden noemen we geschiedenis. Dus ja, die maand doet ertoe. En nee, die maand is niet voldoende om aan leerlingen uit te leggen hoe subjectief de geschiedenis in de hoofden van de mensen is gepropt.

Lees boeken, informeer jezelf, geloof niet klakkeloos wat je in de media leest. De waarheid kan oncomfortabel zijn, maar is essentieel. We luisteren naar hiphop, maar luisteren we echt naar de teksten? Het gaat niet alleen over geld, auto's en drugs. Luister naar Kendrick Lamar, Ice Cube, Snoop Dogg, Dr. Dre, 50 cent en Tupac, NAS, DMX, Wu Tang Clan en Eazy E en ja zelfs de witte Eminem want die heeft het begrepen door niet zwart te willen zijn of zich zo voor te doen, neen hij is met respect omgegaan met hun cultuur en heeft er een enorme bijdrage aan geleverd en doet dat nog steeds. Luister naar de boodschap die ze met hun woorden als kogels track na track op ons afvuren. Of Luister met volle aandacht naar andere muzikanten, en ik noem er slechts enkele: Tracy Chapman, Bob Marley, Marvin Gaye, Ella Fitzgerald, Nina Simone, Luther

Vandross, Diana Ross, Whitney Houston, Tina Turner, Michael

Jackson en Quincy Jones, Papa Wemba, Magic System, Tiken Jah Fakoly. Dit zijn niet zomaar muzikanten, maar mensen met een boodschap. En een vrolijke melodie verbergt vaak leed en een oproep om onrecht een halt toe te roepen.

We ademen allemaal dezelfde lucht. Letterlijk, want niets verlaat onze atmosfeer. Toch behandelen we elkaar niet als gelijken.

En ja, we kunnen Trump haten, en dat is begrijpelijk. Ik haat die motherfucker ook in het kwadraat. Maar hij is niet de architect van dit systeem. Dit systeem werd eeuwen geleden gecreëerd, door Europese koningshuizen en rijke witte mensen. Het is tijd om terug te geven wat aan Afrika toebehoort. Afrika heeft onze hulp niet nodig, niet onze zogenaamde beschaving. Het is de bakermat van de mensheid.

In België hebben we een bijzonder duister stuk geschiedenis. Koning Leopold II liet miljoenen doden vallen in Congo. Niet met zijn eigen handen, maar door een systeem van uitbuiting en onderdrukking dat hij opzette. Onze huidige koning heeft excuses aangeboden, maar excuses zijn slechts een begin. Het enige dat echt telt, is dat we teruggeven wat we geroofd hebben.

Afrika heeft geen kolonisten nodig. Het heeft recht op zijn eigen rijkdom, zijn eigen toekomst. Cobalt, dat in kinderarbeid uit Congolese mijnen wordt gehaald voor onze smartphones, is slechts één voorbeeld. Kinderen horen niet in mijnen te werken. Ze moeten spelen en leren op school of in een warme thuis met gevulde magen en veilig.

Musea over de hele wereld liggen vol met geroofde schatten. Ook in België. We moeten niet alleen spijt betuigen, maar actie ondernemen.

De tijd van stilzwijgen is voorbij. Gelijke rechten voor iedereen. Voor iedereen. Zeg het luid. Schrijf het op. Tatoeëer het desnoods op je borst.

Ik wil niet leven in een wereld waarin sommige mensen niet welkom zijn. Als je op deze aarde geboren bent, dan behoor je tot deze aarde. Tot de mensheid.

De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is geen stuk papier. Het is een heilig document, een afspraak tussen alle mensen om elkaar te respecteren en gelijk te behandelen.

Laten we dat niet vergeten. En laten we handelen.